3-12-2002 Vanmorgen kunnen we terecht bij onze eigen Gynaecoloog. (Gyn.) Alles wat ons bezighoud hebben we besrproken. Het nieuwe plan is als volgt. Ik ga in Tilburg bevallen als het mijn tijd is. Ons kindje opvangen kunnen ze ook op de kinderafdeling hier, als het moet. De kans dat ons kindje overlijdt snel na de geboorte is 100% als er niet geopereerd wordt. Opereren is in principe niet te doen. Tenzij er tijdens de zwangerschap nog iets verbetert. Wat niet in de verwachting ligt. Dus in principe sterft ons kindje als de ductus sluit. Er wordt een behandelend kinderarts ingeschakeld. Verder zal onze gyn. regelmatig een echo doen om het verloop van de zwangerschap te volgen. De verdere controles doe ik gewoon bij de verloskundige. Het geeft ons veel rust dat we kiezen om de natuur zijn gang te laten gaan en dat de eindbeslissing bij ons ligt.
Om nu al ons kindje te laten gaan was niet te doen. Hoe kunnen wij nou beslissen tussen leven en dood. Het voelt een beetje als spelen voor god. Aangezien de prognose zo slecht is, geeft het feit dat we de natuur laten beslissen, veel rust.
We gaan niet bevallen in Nijmegen om de eindbeslissing echt bij ons te laten. Geen medische experimenten, alleen wij beslissen of er geopereerd mag worden. Wettelijk gezien is dit volgens onze gyn. ook mogelijk vanwege de ernst van de hartafwijking.
We krijgen vandaag veel telefoontjes, warme reacties en bloemen.