‘Uitvaart doodgeborene altijd onder dekking polis’
Wanneer een kind na 24 weken zwangerschap dood wordt geboren of na de geboorte overlijdt, zijn ouders wettelijk verplicht het kind te begraven of te cremeren. De meeste uitvaartverzekeraars kiezen daarom ook die grens. Als een kind eerder levenloos wordt geboren of na minder dan 24 uur na de geboorte doodgaat, wordt per geval een oplossing gezocht. Veel ouders ervaren dit als pijnlijk.
Het verbond roept zijn leden op de 24 wekengrens los te laten, ‘om beter recht te doen aan de gevoelens van rouw en verlies bij ouders’. Na 1 januari volgend jaar wordt aangeraden doodgeboren kinderen daarom altijd onder de werking van de uitvaartpolis te laten vallen. Dat advies geldt voor zowel bestaande als nieuwe polissen.
Bron: Nieuws.nl
Soortgelijke ervaringen heb ik gehad met de zorgverzekering betreffende kraamhulp. Je gaat naar het ziekenhuis, moet een gewone bevalling doorstaan. In ons geval was ons zoontje gewoon thuis, hadden we al een kind rondlopen. En wilde we graag kraamhulp. Familie had uiteraard ook ruimte nodig om dit (dubbele) verdriet te verwerken en er voor ons te zijn. Kraamhulp bleek niet vanzelfsprekend.
Heb je soortgelijke ervaringen, reageren is mogelijk.
Ik ben ook bevallen van ons dochtertje onder de 24 weken zwangerschap.Ze was overleden in mijn buik.Inderdaad word je ingeleid en kom je voor een gewone bevalling te staan. Het overvalt je allemaal zo maar eigenlijk kan je nergens terecht voor hulp.Je weet niet wat mogelijk is en je volgt je gevoel.Achteraf heb ik wel spijt dat ik dingen niet gedaan heb gewoon omdat ik niet wist wat mogelijk was.
Ik ondervind nog een hoop last van alles. al is het 2,5 jaar geleden.Heb last van depressies en voel me soms nog steeds erg onbegrepen. Ik functioneer niet meer zoals daarvoor. Daarom hoop ik dat er voor anderen in de toekomt meer rechten komen.
Dankjewel voor je reactie een paar weken terug op mijn blog site.
Ik herken je reactie, bij mij duurde het ook heel lang voordat mijn dagen weer een klein beetje vanzelf gingen.
Het is al zo moeilijk allemaal en ook zo ongrijpbaar voor de omgeving.
Het zal fijn zijn als er meer rechten komen inderdaad.
En ik hoop door in alle openheid te schijven over ons proces van rouwen dat er meer begrip komt.
Ik wens je heel veel energie toe om het gemis en al wat daarbij hoort te dragen.
Koester je kleine meisje in je hart.
Lieve groet,
Ingrid
In 2003 ben ik na 23 weken zwangerschap bevallen van onze tweeling. Wij hebben onze uitvaartverzekering bij de Dela en vanuit het ziekenhuis werd er contact met hen opgenomen. Nog dezelfde dag kwam er zo’n uitvaartman naar ons toe om te bespreken wat we wilden. We wisten een dag voor de bevalling al dat de bevalling zeer waarschijnlijk niet meer tegen te houden was en hebben op het moment dat dat nog kon, met een verpleegkundige besproken wat we in het worst case scenario zouden willen. Vanuit de Dela werd alles geregeld wat we wilden en alles viel gewoon onder onze verzekering. Een dag na de bevalling mocht ik naar huis en we hebben ook nog een paar dagen “kraamzorg” gehad. Alleen dan geen hele dag, maar een paar uurtjes overdag om wat te praten, wat zorg voor mij en verder wat kleine huishoudelijke dingetjes. Dat hebben wij zelf als heel fijn ervaren. Toen onze derde kindje in 2006 geboren werd, hebben we ook wee speciaal om dezelfde kraamhulp gevraagd. In tegenstelling tot veel andere moeders die voor 24 weken zijn bevallen, heb ik ook 16 weken zwangerschapsverlof gekregen. Wat erg fijn was omdat je dan alle tijd hebt om je leven weer een beetje op te pakken. Na die 16 weken verlof ben ik weer langzaamaan begonnen met werken en na 5 maanden was ik weer fulltime aan het werk, Wij hebben destijds vanuit het ziekenhuis een soort maatschappelijk werk aangeboden gekregen, maar dit hebben we na een paar gesprekken afgebroken omdat we er weinig mee konden. De therapeute begon elk gesprek weer over antidepressiva, wat ik absoluut niet wilde. Uiteindelijk zijn we via VOOK (www.vook.nl) bij een gespreksgroep terecht gekomen waar we heel veel aan gehad hebben en waardevolle contacten aan hebben overgehouden.
Liefs,
Martine
Hallo Martine,
Dankjewel voor het delen van je ervaringen op deze site.
Ik heb een link van de Vereniging van Ouders van een Overleden Kind toegevoegd op de home page van de site.
Fijn als andere ouders hier ook steun kunnen vinden.
Warme groet,
Ingrid