19-2-2003 Om vijf uur als mijn man uit bed gaat wordt de oudste wakker. Ik lig nog te slapen en hoor gehuil. Ik wil Gijs gaan halen. Wat een shitgevoel. Dikke tranen natuurlijk. Ook de oudste voelt dit aan nu. Hij krijgt een fles warme melk en mijn man gaat werken. Ook hij is verdrietig. Wat klote zeg om zo weg te moeten gaan. Om zes uur is de oudste weer wakker. Ik neem hem lekker bij mij in bed en uiteindelijk slapen we nog tot half tien.
Ik wil om tien uur even op de koffie bij de achterbuurvrouw, de bloemen wegbrengen. Ik bel hen eerst even. De buurvrouw is er niet en hun zoontje komt vandaag naar huis. Super.
Mijn tante drinkt nog even een kopje koffie en een collega van mijn werk belt dat ons buurjongetje thuis komt. Zouden bellen als hij naar huis mocht, omdat we een spandoek willen hangen met welkom thuis. Zij hebben ook een lange weg afgelegd om uiteindelijk hun kindje toch mee naar huis te mogen nemen. Dit voelt niet pijnlijk, dit gun je iedereen.
Om elf uur toch nog gauw een bakkie koffie gedronken bij de achterburen.
Dan de hond uitlaten en eten. Nu slaapt de oudste. Ik ga het spandoek ophangen. Mijn man is vroeg thuis en we zien de achterburen thuiskomen. Heel leuk.
Mijn man brengt vanavond de bedankjes weg, die ik gisteren had gekocht.