15-11-2002 Vandaag had ik eigenlijk een vroege dienst maar ik heb me ziek gemeld. Ik ben gebroken en te emotioneel om te werken. Mijn man doet zijn uiterste best om op tijd terug te zijn voor de avondwake. Ik heb een gedicht geschreven om voor te lezen in de kerk. De mis is met prachtige (herinnerings) beelden en mooie muziek. In de juiste stijl zoals we onze Oom kennen. Bijzonder verzorgd door zijn kinderen. Knap dat je in zo’n korte tijd samen zo’n mooi afscheid in elkaar kan zetten. Mijn man heeft het gehaald, maar net. Heeft eerst heel even bij zijn Oom kunnen zijn en dan naar de avond wake. Hij heeft het heel erg moeilijk. Uitgeput en emotioneel gaan we toch maar proberen wat nachtrust te krijgen.
