13-2-2003 Om tien uur moeten we al weg want we hebben een gesprek met het maatschappelijk werk (MW) in het ziekenhuis. We hebben in alle rust overal even over gesproken. Is wel heel prettig. En in deze gesprekken wordt mijn man tenminste niet vergeten. En voor mij is het ook fijn als ik weer aan het werk ga. Dan is MW overal van op de hoogte. Nu ben je zelf client en zo ben je weer collega’s. We zijn via de benedengang gekomen en gegaan. Ik ben er nog niet aan toe om collega’s te zien. Ik zou het wel willen maar ik voel dat ik mezelf voorbij ga lopen anders.
Om één uur hebben we een afspraak bij onze accountant. Onderweg eten we een broodje bij een benzinestation. Ook hier komen we weer een bekende tegen en drinken samen nog een bakkie. Prettig bezoek bij de accountant. Het valt gelukkig mee wat we aan belasting moeten betalen. Maar het moet toch helaas!
Uiteindelijk zijn we om half vier pas thuis. We drinken een kopje thee bij mijn schoonzus en halen onze oudste daar op. Mijn man gaat nog even een wandeling maken met de hond, onder andere naar het kerkhof. Ik kook ondertussen. Teruggekomen vertelt mijn man dat de bloemen nog steeds mooi zijn. Het heeft aaneengesloten gevroren. Wij verwachten dat als het stopt met vriezen de bloemen ook in een keer niets meer zullen zijn. Wel jammer, want het staat zo mooi. En het zal ook weer een stukje afsluiten zijn. Gijs is er echt niet meer. Wel gek dat hij daar zo onder de grond ligt. Maar gelukkig ligt hij in een zacht bedje met stoffen zijkantjes.
Vanavond ga ik lekker in bad met onze oudste. Hij is weer echt heerlijk mijn ventje. Ik heb hem echt gemist in de tijd dat ik niet goed meer voor hem kon zorgen. Maar gelukkig komt het nu weer goed.
Ook hebben we vanavond de film van de uitvaart gekeken. Deze is ook erg mooi. Vooral op het kerkhof zie je hoe druk het was. De muziek en de teksten, het staat er allemaal op. Dat heeft onze neef goed gefilmd.
We gaan pas laat slapen en warempel, mijn man is bijgeslapen en heel de avond wakker geweest.