23-12-2002 Het is een zware week geweest. Heel emotioneel. Lichamelijk wordt het steeds zwaarder. Veel harde buiken die echt pijn doen. En dat al als ik een paar uurtjes iets gedaan heb. ’s Morgens gaat het heel even redelijk goed. ’s Avonds kan ik echt niet meer. Eigenlijk wil je er tussenuit om psychisch te ontspannen maar lichamelijk gaat het niet, dan is het wel erg zwaar. Maak me ook erg veel zorgen; ‘Hoe moet het toch als mijn buik zo nog drie maanden groeit. Krijgen we een heel opgezwollen kindje? Ik moet ook nog bevallen.’Echt spannend, eng. Ook mijn man heeft het heel zwaar deze week.
Gisteren en vandaag voelde ik weer redelijk veel leven bij ons kindje. De rest van de week was een stuk minder.
Verder moet ik ongeveer elk uur plassen, om gek van te worden. Morgen op controle bij de verloskundige. Ben benieuwd hoeveel ik gegroeid ben.
Vandaag is mijn broer jarig. Gaan we zo even naartoe om te feliciteren.