11-12-2003 We slapen vannacht weer goed.
Mijn man gaat naar Tilburg. Rijk aangeven en bij laten schrijven in het trouwboekje.
Hierna krijgen we bezoek. De kraamhulp die bij Gijs is geweest. Het is een emotioneel bezoek. We beseffen dat het fijn is dat we de kraamhulp van de oudste hebben gekregen. Zij kent onze rose wolk en uiteraard ook de donkere wolken maar de herinneringen zijn zo mooi aan toen. Het maakt het iets luchtiger en positiever. Het is allemaal al zo somber.
Mijn schoonmoeder loopt nog even binnen. Ze heeft het heel moeilijk. Is zo verdrietig.
Onze Peettantes en Ooms komen nog even op bezoek. En onze hulp in de huishouding. Het was heel fijn dat zij allemaal Rijk nog wilde zien en afscheid kwamen nemen. Geeft hem bestaansrecht. Doet ons goed. Ook de verwondering; Echt alles erop en eraan, het is een klein mini mensje. Je verliest echt een kindje, geen ‘vrucht’, zoals nog veel mensen denken. Het woord abortus vind ik ook helemaal niet passen in deze.
Om 12.15u was iedereen weg en hebben we samen brood gegeten. Hierna kwamen goede kennissen. De oudste gaat even naar bed. Ik ben erg moe.
Om half twee komt de Pastor. We halen Rijk naar beneden. We hebben een heel fijn gesprek en ik ben heel verdrietig. Om Gijs en om Rijk. Om de keuzes die we moesten maken. En om de wens die we nog steeds hebben. De Pastor denkt ons goed in te kunnen schatten en geeft toestemming om Rijk te begraven bij Gijs en Jeroen. Hij vermoedt dat we het anders in het geheim doen. Hij gaat hiermee verder dan hij mag gaan en vraagt ons hier discreet mee om te gaan. Wij hadden zelf het plan om Rijk morgenvroeg te begraven. Net na zonsopgang. We vertellen dat en de Pastor stemt hiermee in. Hij vraagt of we nog samen willen bidden. Met bidden heb ik helemaal niets op dit moment. Na zoveel pech. Het samen stil zijn bij Rijk is fijn.
Een goede vriend loopt binnen als de Pastor net weg is. We kletsen wat en ik ga om 15.00u even rusten. Mijn man neemt zijn rustmoment ondertussen dat hij onze hond uitlaat. Om 16.00u verwachten we weer veel bezoek. Vanmiddag wordt het steentje weggehaald door de steenhouwer. De geboortekaartjes en de kerstkaarten zijn klaar. Haalt mijn man morgen op.
Tussen vier en zes is het een komen en gaan van vrienden en familie. De verloskundige loopt ook nog even binnen. We kletsen en veel mensen willen Rijk nog zien. Het is heel fijn dat iedereen dit gewoon doet en komt. Rond 18.oou is iedereen weg. Op een vriend na die van Groningen komt. Hij blijft eten. Ondertussen komt onze oude buurman, de tekenaar, binnen met een enorme bos rozen. Om 18.30u komen onze motorvrienden alweer binnen. En zo zitten we Chinees te eten aan een volle tafel. Het voelt zo fijn dit samenzijn. Zo huiselijk, warm, gedragen, delen. Iedereen blijft maar even zodat het voor ons goed vol te houden is. Om half tien zijn we weer samen. Ik vind dit wel fijn. Mijn man had liever gehad dat er nog wat mensen gebleven waren om een pilsje mee te drinken.
Ik wil nog even samen zijn met Rijk. Samen in bed liggen, hem nog even in mijn armen houden. Klik hier voor foto. Daarna heeft hij in zijn opbaarmandje naast mij geslapen. Morgen gaan we vroeg uit bed om Rijk te begraven.
