17-12-2003 Dinsdag hebben we eigenlijk heel weinig gedaan. De laatste kaarten verstuurd. Bedankbrief voor Dokter D in Nijmegen geschreven. Dokter D belde vanavond nog op. We hadden een goed en uitgebreid gesprek. Heel prettig. We hebben overal over gesproken. Ook de verloskundige is nog even geweest. Ook heel fijn mee gesproken. Ze nemen allemaal lekker de tijd. Praten, is voor mij het enige wat helpt. Dit kan ik alleen bij mensen waarbij ik me veilig voel en die op eenzelfde niveau in kunnen voelen. Of in ieder geval heel goed kunnen luisteren.
Vandaag, woensdag is weer leeg. Maar ja, de dag gaat gewoon door. De oudste speelt volop. Zegt heel vaak ‘nee’, want hij is tenslotte twee. We hebben even in de tuin gewerkt. Als beloning een lekkere tosti en dan naar bed, de middagdut is weer nodig voor de oudste. Hij gaat gelukkig weer een keer goed slapen. Nu heb ik tijd voor mezelf nodig. Ik ben zo moe. En ik heb hoofdpijn. Ik wilde een afspraak maken voor een nagesprek bij onze eigen Gyn. Zijn agenda was helemaal vol. Duurde bijna een half uur eer ik een afspraak had geregeld. Ik heb zoveel woede in mij. Ik word hier zo boos van. Dan heb ik zoiets van; “Laat ook maar met je gesprek”. Ik moet weer even flink huilen van de leegte, de boosheid, het waarom! Het duurt weer zo lang voordat je je weer een beetje goed voelt. Het kost weer zoveel energie en tranen. Het is niet eerlijk.
Maar het is ook niet pikzwart. Ik geniet van de oudste. Niet de hele dag, want dat houd ik niet vol. Ons manneke is echt heel intensief om de hele dag mee bezig te zijn. Ondernemend, dwars, weglopen, ontdekken, ja echt aanwezig. Eist heel veel aandacht. Vooral als ik aan het bellen ben. En ik krijg heel veel telefoontjes op dit moment. Maar ik kan wel echt van ons gezin genieten. Zo met z’n viertjes. Want Bantu telt net zo hard mee. Onze hond is heel gevoelig en lijdt er ook veel van. Hij heeft in heel veel dingen gebeten. Speelgoed, de afstandsbediening.
Onze oudste wordt ’s nachts regelmatig wakker. Huilend, in paniek maar wel meteen te troosten.