29-1-2003 Het is vandaag woensdag. De dag dat we in Nijmegen weer een afspraak hebben voor een specialistische hartecho van ons ongeboren kindje. Ik heb een slechte dag vandaag. Mijn erg dikke buik is weer gegroeid vannacht. Staat echt strak van de spanning. Doet veel pijn. Vooral mijn ribben voelen gekneusd. Ademhalen valt ook niet meer mee.
Maar we rijden maar naar Nijmegen. Voor de zekerheid maar een stapel celstofmatjes in het dashboardkastje opgeborgen. Want als mijn vliezen nu breken kunnen we dwijlen denk ik. We maken er onderweg maar wat grapjes over.
We krijgen een echo van een vrouwelijke kindercardioloog. Ze legt uit eerst heel geconcentreerd de echo te maken en daarna alles uit te leggen. Haar conclusie; 99,9% inoperabel. Dat wisten we al maar nu staat het dan ook formeel vast.
Nu nog naar huis. Eerst maar even langs Mc Donalds. Hebben we toch wat op. En dan weer een lange rit voor we thuis zijn.